adj.

full of incense, odoriferous;
praiseworthy, honourable.

ԽՆԿԱԼԻ ԽՆԿԱԼԻՐ. Լի խնկօք, կամ իւղովք անուշիւք. (իրօք կամ նմանութեամբ)

Տուփ ես խնկալի ... տիրամայր։ Ոսկիապատ բուրուառ խնկալի։ Խնկալի հովիտ զմռսի. (Տաղ.։ եւ Գանձ.։)

Իւղս այս լուսապատար խնկալիր՝ վերնականիդ սիրոյ տեսութիւն. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)